7 nëntor. Të nisur herët nga Tirana udhëtuam drejt fshatit Funar, që shtrihet si një ballkon gjigand mbi qytetin e Elbasanit. Me ndihmën e udhërrëfyesit Mollagjeças , Nerdit, morëm rrugën drejt synimit tonë. Makinat i parkuam në pllajat e bukura kullosore mbi fshatin Cerrujë. Rrugëtimi drejt majës ishte nëpër një itenerar të thjeshtë gjë që na mundësoi të sodisin gjatë gjithë udhëtimit deri në majë të malit të Korrës.

20 nëntor. U mblodhëm në lagjen e poshtme të fshatit Rrogam. Nata kaloi e gëzuar në territorin e Bujtinës Margjeka. Të nesërmen, dt 21 në orën 05:30 u vumë në lëvizje drejt majës së Rrogamit (2472 m).  Itenerari  ishte “I thatë”: thuajse pa gropat e mirënjohura me bore shekullore. Por zallishtet na munduan ca. Edhe kreshta ishte disi e mprehtë. Por më në fund gjashtë nga ne arritën të ngjiten në majën e malit. Është një përvojë e mirë për ne që kur ta synojmë në stinën e dimrit të kemi besim se do e pushtojmë majën edhe në sezonin e ftohtë.

21 nëntor. Një grup prej tre vetësh (Nebiu, Ekremi dhe Beonardi), në pamundësi kohore që t’i bashkëngjitej grupit të Rrogamit, organizoi dhe realizoi një marshim nëpër kreshtën malore që shtrihet në veri-perëndim të Malit me Gropa. Konkretisht: Qafa e Murrizit – maja e Sferdecit – Maja e Papatit – Maja e Rrasës dhe kthimi nga pylli i pishave në shpatet e malit të Papatit drejt e në Bastar Murriz.

28 nëntor. Luani dhe Ronaldi ju bashkuan grupit me bjeshkatarë nga Kukësi dhe Prizreni dhe u ngjitën në majën e Pashtrikut. Kushtet e motit krijuan vështirësi, sidomos era e fuqishme, porse më të shumtit e pjesëmarrësve arritën të ngjiten në majë dhe të valëvisin flamurin kombëtar në ditën e 109 vjetorit të shpalljes së Pavarsisë.